Collectief geheugen eeuwen oude wijsheid

7 augustus 2022

Navigatie instrument met een zelf lerend vermogen. 

Collectief geheugen eeuwen oude wijsheid, een navigatie instrument met een zeer groot zelf lerend vermogen. Beschikbaar vanuit een parallelle wereld, een wereld welke onlosmakelijk met de onze verbonden is

 

Wij leven vanuit dit Collectief geheugen, Zo is het, Zo was het, en Zo zal het altijd zijn. Nu – Eens – en voor Altijd. Het is onmogelijk om dit niet te doen. Het is ons boek van Knowledge and Wishdom

 

Ons collectief geheugen bevat eeuwen oude wijsheid en kennis, iets waar wij dagelijks bewust en of onbewust gebruik van maken. Maakt onze dagelijkse bezigheden, doenerijen, drijfveren, emoties, gevoelens, en zelfs onze dromen dragelijk of ondragelijk. Het maakt ons creatief en vindingrijk, draagt bij aan oplossingsgericht werken “wat werkt er voor je en geeft je energie of wat werkt er tegen je en kost je energie” Het collectief geheugen werkt zowel voor ons, als tegen ons. Het is ons bewuste zijn archief. Onze voorouders maken hier deel vanuit, en gebruikte het in hun tijd al op elk mogelijke manier en op hun eigen wijzen, en wij zelf maken er hier nu op dit moment ook gebruik van al ben jij je er nog niet bewust van,  en zijn hier ook nu op dit moment al een onderdeel van. Wij allen zijn archivaris van deze menselijke rijkdom en geschiedenis, met als grondslag Emotie en Gevoel. Emoties en Gevoelens zijn de basis van ons bestaan, sturen ons in elke mogelijke manier en in beslissingen die wij nemen. Oefenen invloed uit op ons dagelijkse leven en de omstandigheden waarin wij ons bevinden of begeven. Door er handig gebruik van te maken kan het zelfs een systeem instand houden, veranderen of ondermijnen.


Wij allen leven vanuit dit Collectief geheugen Nu - Eens - en Voor Altijd. Niemand uitgezonderd, je kunt onmogelijk een uitzondering zijn in deze wetmatigheid van het universum. 

                                                                 

Het is het collectief geheugen waar wij allemaal samen gebruik van maken, aan bijdragen, en zorg voor dragen. Wij zijn de zogenoemde “Caretakers” van deze immateriële rijkdom. Een taak die door hen die weet hebben van deze kennis en de invloed die dit heeft op ons dagelijks bestaan en het universum, zeer serieuze wordt genomen. Wees u daarom bewust van uw gedachten, uw aandachtspunten, uw handelswijzen, en het geen dat u uitdraagt of aanhangt. Immers het zaad van het verleden draagt in het heden zorg voor vruchtbaarheid van de toekomst. Zowel voor ons zelf, onze nakomelingen en onze medemensen.


Helaas wordt ons collectief geheugen veelal in stand gehouden door angst. Angst ?? Ja angst, een angst om macht te verliezen, angst om nieuwsgierig te zijn, te vernieuwen, anders te denken, te doen, of anders te zijn dan een aan ons bekende groep of omgeving. Angst om veranderingen te onderzoeken, of toe te laten, en vooral de angst om daadwerkelijk jezelf te kunnen zijn. Jezelf te laten zien, jezelf uit te spreken, jou ziens en denkwijze te delen met jouw omgeving. Maar vooral de angst om veranderingen toe te laten, en deze te gebruiken. 


Note; helaas maar al te vaak een waarheid. Onder druk, of invloed van onze omgeving zijn wij soms het zicht op wie wij werkelijk zelf zijn  echt even uit het oog verloren. Soms omdat iemand anders, of onze omgeving beter denkt te weten wat goed voor ons is of goed voor ons was. Dit accepteren wij lijkt het wel makkelijker dan wie en wat wij zelf zijn. Waarom is de waarheid om wie je bent toch zo moeilijk te accepteren?

 

Het collectief geheugen is een groot energierijk bewustzijnsveld. Dit energierijke bewustzijnsveld is een grote kleurrijke wolk die om ons heen hangt, en waar wij ons midden in bevinden. Hier wordt elke Gedachte – elke Daad  en elke Actie van ons als mens, en mensheid wereldwijd  bewaard en opgeslagen. Deze informatie die hierin word bewaard is voor een ieder van ons op elk willekeurig moment beschikbaar, voor handen, te gebruiken, in- en of aan te vullen. Het is de Kroniek van de mensheid (opsomming van voornaamste gebeurtenissen geordend naar volgorde van tijd) een naslagwerk vol met Kennis en Wijsheid die wij op elk willekeurig moment kunt open, nazien, en tot onze beschikking is. Om te gebruiken voor raadgeving, inzichten, inspiratie en groei van ons bewuste zijn.


Het enige dat nodig is, is kennis hebben van het bestaan van deze informatie om er toegang toe te verkrijgen. Het is voor een ieder van ons mogelijk om hier toegang toe te verkrijgen, het is beschikbaar en te gebruiken op elke willekeurig moment van ons leven


Het bevat elke zienswijzen, elke gedachten, elke tot dan toe aangenomen waarheid, elke Emotie, elke Gevoel dat er ooit is geweest, zal zijn. Elke verandering die is ingezet door hen die anders durfde te denken, te doen, anders durfde zijn dan op dat moment algemeen geaccepteerd of gewaardeerd werd. Het bevat andere waarheden, andere waarden, andere normen, dan de bij ons geldende voor het moment in de geschiedenis en het NU. Het collectief geheugen is zodoende te beschouwen als lering en leermoment voor jezelf en om verbroedering te bevorderen. Het collectief geheugen is zodoende afhankelijk van Tijd – Plaats – en Omstandigheden te gebruiken.  Sommige grote denkers en Visie-Wijszers zijn doordat zij gebruik maakte van het collectief geheugen in hun tijd onbegrepen geweest, en gebleven. Juist hierdoor en hiervoor werden zij vervolgt, verbannen, verkettert, of voor gek verklaart in hun tijd o.a. Jeshua Jezus en Maria Magdalena. Anderen zijn instaat geweest om er grote veranderingen mee te kunnen bewerkstellen o.a. Einstein en Socrates “Ik denk dus ik besta”

Waarom? Omdat veelal het omgaan met verandering van omstandigheden, denken en doen een bedreiging lijkt voor de eigenveiligheid van het bestaan, geldende normen en waarden. Maar vooral aantasting van eigen MACHT. Aangenomen waarheden, of volgzaam zijn aan machtshebbers was en is nog steeds aan deze grote denkers niet besteed. Vernieuwing toestaan is nog steeds iets wat als stressvol en spannend wordt ervaren. In later tijd werden en worden nu nog steeds deze denkers en Visie-Wijszers juist geëerd, of gerehabiliteerd  om hun revolutionaire manier van denken, inzichten, en visies op omstandigheden en situaties. Dit komt omdat door tijd en omstandigheden, inzichten, aangenomen waarheden, normen en waarden aan verandering onderhevig zijn en zullen blijven. Door het verstrijken van tijd, nadenken, en angsten overwinnen verkrijgen wij inzichten  om verandering positief te gebruiken en in te zetten.

Vasthouden aan een waarheid gevormd door ons eigen verleden – onze opvoeding – en of scholing kan vaak leiden tot een tunnelvisie of werkt te beschermend. Dit geeft zeer weinig ruimte voor verandering en vorming van een andere waarheid dan de waarheid die je is voorgehouden, of jij je eigen hebt gemaakt.


Natuurlijk heeft het bestaan van ons collectief geheugen een nobel doel, Leren van elkaar en met elkaar, maar vooral verbroedering zonder oordeel, veroordeel of vervolging. Laat ons verleden vooral leermomenten voor het heden kunnen zijn, om de toekomst saamhorig en in heelheid in te kunnen richten. Waarin een ieder van ons de ruimte heeft, krijgt, en de ruimte geeft om zich zelf te kunnen zijn met respect voor wie een anders is. Zijn of haar denken, beweegredenen.

Wij kunnen het verleden niet veranderen door er geen aandacht aan te besteden, of het geweld aan te doen door schilderijen, afbeeldingen, gebruiksvoorwerpen te vernietigen. We kunnen het zeker niet veranderen door geen aandacht te besteden aan bij behorende Emoties en Gevoelens dit deze losmaken.  Het collectiefgeheugen van het verleden is immer(s) altijd aanwezig, net als het collectiefgeheugen van een toekomst. Echter is er een groot verschil te noteren: het collectiefgeheugen van het verleden is onuitwisbaar, onveranderbaar, wat je ook wilt vernietigen of wegstoppen. Hoeveel excuses er ook worden gemaakt. Het collectiefgeheugen van een toekomst is beïnvloedbaar, kneedbaar, en veranderbaar. Dit door middel van gebruik te maken van het collectiefgeheugen van het verleden in het NU. Oude moeilijkheden blijven hebben, of nieuwe mogelijkheden creëren, de keuze is relatief eenvoudig.


Het collectiefgeheugen heeft het vermogen om veranderingen in te zetten. Is alles bepalend positief, of negatief. Wat hang je aan, wat is voor jou voor nu een waarheid (geloof of overtuiging) waar is / zit het verzet? Je kunt niet ontkomen aan de soms ijzeren greep van het collectiefgeheugen.

Laat iemand maar eens deelgenoot worden van een radicaal andere denk- of zienswijze van iets wat duizenden jaren als geloof van de cq een waarheid wordt aangenomen. Veel verzet zal jouw ten deel gaan vallen. Veelal door onbegrip, angst ingegeven. Angst om een algemeen aangenomen waarheid anders te zien dan je geleerd hebt of geschreven is. Duidelijk te krijgen dat er geleefd is/wordt met een waarheid die ook anders kan zijn dan algemeen geleerd, of aangenomen.


Hoe diep geworteld zit het collectiefgeheugen in plaats, tijd, en omstandigheden?  Denk aan bezit van vuurwapens, geloofsovertuiging, oorlog, overheersing.

Actueel voetbal: collectiefgeheugen ONZE Orange leeuwen, samen als een. Verandert opslag als 010 tegen 020 moet spelen (naam van tegenstander wordt stilgezwegen) dan is voetbal letterlijk en figuurlijk OORLOG (note: tijd, plaats, omstandigheid) Waar ben je geboren, waar staat je wieg, waar groei je op, welke tijd, onder welke omstandigheden. Samen sturend en bepalend voor voeding van een collectiefgeheugen.

 

Onze voorouder geschiedenis draagt voor een substantieel deel bij aan onze gedragingen en onze gedachten. Onze interesses, passies, emoties , gevoelens. Je bent veel meer dan je enigszins kunt bevatten. Het is als een ijsberg, stukje is zichtbaar en herkenbaar, veel is er niet zichtbaar en meestal onherkenbaar onder de oppervlakte verborgen. Maar het is immer altijd latent aanwezig. Note: soms is het van grote noodzaak om je als een zwart schaap te gedragen binnen de kudde. Om je te kunnen ontworstelen aan sociaal wenselijk gedrag. Er is in dat geval maar een zwart schaap nodig om op te vallen, kleur te geven en verandering in te kunnen zien en zetten.


Het collectief geheugen van onze voorouders en onszelf zit geworteld in ons DNA

Vernieuwing her-kennis maken met ons zelf is niet makkelijk, eng zelfs. Toch gaan we ver weg opzoek om dichtbij ons zelf te kunnen komen. Tot het moment dat het te dichtbij komt, dan nemen we afstand, en vallen snel terug in oude gewoontes omdat dit veilig lijkt.

 

 

Kunnen we nog zonder het collectief geheugen.


Dit zal jij jezelf kunnen afvragen. Functioneert het met “Plaats-tijd-omgeving” naar behoren. Wordt het zoals bedoeld is, gebruikt om te leren, of gebruikt om te misbruiken voor macht en in controle houden van deze macht. Het collectief geheugen heeft zowel een groot bereik als haar beperkingen. Houd iets slapend, maakt iets wakker, laats iets sluimeren, of voortslepen. Er zijn veiligheden en onveiligheden. Heeft een creërend vermogen, interpretaties. Herbergt het verleden, het heden, is de createur van een toekomst. Is confronterend, nieuwsgierig, leervaardig en intelligent. Heeft het content voor positieve veranderingen voor hen die haar durven te leren kennen. Het collectief geheugen is continu in beweging en aan verandering onderhevig.


Als je echt stil kunt zijn kun je het collectief geheugen ervaren, beleven, en bevaren. Je kunt haar herinneringen tot je laten komen, haar energie voelen.

Het collectief geheugen bevat concepten, opvattingen, tradities, aangenomen waarheden. Gebruik het wel, het waar het voor bedoeld is. Waarom, omdat het meest creatieve en waardevolle bezit van de mensheid is.



Wooden Trojan horse with text:
door John 18 oktober 2025
Er zijn leiders die zich presenteren als redders, maar in werkelijkheid duisternis brengen - niet met wapens, maar met woorden. Het Paard van Troje rijdt niet meer opgetrokken uit hout, maar bestaat uit macht, geld en illusie. En telkens weer doen we de poorten open. Er zijn leiders die zich presenteren als redder van het volk, maar in werkelijkheid het volk gijzelen. Niet met wapens, maar met woorden. Niet met bommen, maar met angst. Hun kracht ligt niet in wijsheid, maar in manipulatie. Ze spreken over vrijheid, maar bedoelen gehoorzaamheid. Spreken over waarheid, maar verspreiden verwarring. En miljoenen applaudisseren, zonder te beseffen dat ze langzaam hun eigen vrijheid opofferen. Donald Trump is daar een hedendaags voorbeeld van - een democratisch gekozen leider, het nieuwe Paard van Troje dat door de poorten van de democratie is gereden. Zijn pantser glimt van belofte, maar van binnen huist iets anders: een narcistisch systeem dat opleeft van bewondering en verering. Alles moet draaien om hem. Feiten buigt hij om, kaarten tekent hij over, geschiedenis herschrijft hij ter plekke. Niets lijkt hem te kunnen weerhouden. Er wordt smalend gelachen, en als iemand hem weerspreekt, word die onthoofd - niet met een zwaard, maar met woorden, vernedering of ontslag. Zijn macht berust niet op visie, maar op verleiding. Op het bespelen van angst, identiteit en trots. Zelfs oorlog is voor hem een onderhandelingsmiddel geworden: “Als jullie wapens bij ons bestellen, dan blijven wij aan boord. Doen jullie dat niet — dan trekken wij ons terug.” Zo verwordt morele verantwoordelijkheid tot handelswaar. De prijs van vrede wordt vandaag afgerekend in dollars. Het lijkt grotesk, maar het is dodelijk reëel. Wie zich verzet, wordt weggezet als vijand. Wie zwijgt, blijft in functie. Dat is geen leiderschap, dat is controle. Achter zijn gebalde vuist lopen touwtjes – niet die van leider, maar touwtjes als van een marionet die beweegt aan de hand van macht, geld en angst. En juist dat maakt hem zo gevaarlijk, omdat velen denken dat hij zelf de touwtjes in handen heeft. Maar hij is niet de eerste, en hij zal niet de laatste zijn. De geschiedenis heeft dit script eerder geschreven. Adolf Hitler werd ooit onthaald als een redder - een Messias voor een volk dat gebukt ging onder armoede, vernedering en wanhoop. Na de Eerste Wereldoorlog, het Verdrag van Versailles en jaren van inflatie en werkloosheid, hunkerde Duitsland naar richting en trots. Hij gaf het volk wat het wilde horen: orde, eenheid, herstel. Zijn woorden klonken als bevrijding, maar leidden naar onderdrukking. Geen strobreed werd hem in de weg gelegd om duisternis te verspreiden, precies in een tijd waarin men naar licht verlangde. De uitkomst van zijn verworven macht is schandelijk duidelijk geworden - een vernietigende erfenis die tot op de dag van vandaag voelbaar is, in wonden die moeilijk genezen, in herinneringen die waarschuwen, en in het collectieve besef hoe kwetsbaar vrijheid werkelijk is. En ook in onze tijd herhaalt het zich. Vladimir Poetin - ooit voorgesteld als stabiele staatsman, kroonprins en beschermer van traditie en orde - werd zelfs in het Westen met open armen ontvangen. In Nederland werd hij destijds met eerbetoon ontvangen - door onze toenmalige kroonprins én minister-president - terwijl zijn netwerk van bedrijven via gunstige fiscale routes hier werd ontlast, gefaciliteerd door onze eigen overheid. Het toont hoe diep en ver de macht van geld reikt: hoe welvaart en belangen ogen kan sluiten voor morele duisternis. Zolang de handel bloeit, lijkt niemand te willen zien wat er werkelijk gaande is. En toch is het nauwelijks te bevatten: zo kort na de schande van de Tweede Wereldoorlog herhaalt de geschiedenis zich - alsof we niets hebben geleerd. We zien opnieuw hoe één man, gedreven door macht, geld, en angst, een volk meesleept in een oorlog tegen waarheid en menselijkheid. En terwijl de wereld opnieuw worstelt met macht en machteloosheid, zien we hetzelfde patroon in een ander deel van diezelfde geschiedenis. En wie denkt dat zulke patronen tot het verleden behoren, hoeft slechts te kijken naar het heden. Israël - geboren uit het verlangen naar rust, vrede, en erkenning, uit de gruwel van vervolging, uit de littekens van eeuwenlange ontmenselijking - draagt nog altijd het gewicht van herinnering met zich mee. Maar waar pijn niet wordt geheeld, herhaalt zij zich. Wat ooit een roep om erkenning en veiligheid was, is in het huidige conflict met Palestina verworden tot een strijd waarin angst en vergelding elkaar blijven voeden. Een volk dat hunkerde naar rust, vrede, en erkenning, leeft nu in een werkelijkheid waarin muren worden gebouwd in plaats van bruggen. De wonden van het verleden lijken de toekomst te dicteren. De geschiedenis toont opnieuw haar bittere spiegel: dat wie zijn eigen lijden niet transformeert, het onbewust doorgeeft aan de ander. Er is geen rechtvaardigheid in herhaling. Er is slechts vergetelheid, vergelding, vermomd als bescherming. En zo wordt zichtbaar hoe de mensheid telkens weer struikelt over dezelfde steen - de steen van de angst om werkelijk te vergeven, te voelen, te doorleven en te doorzien. Het zijn mis-leiders, geen leiders. Ze spreken tot de angst van mensen, niet tot hun bewustzijn. Ze weten dat wie hunkert naar betekenis, vatbaar wordt voor de illusie van zekerheid. Zo wordt de geest verleid, het hart verdoofd en de waarheid vervormd tot een spiegel die slechts het ego weerspiegelt. Het Paard van Troje keert telkens terug - in nieuwe vormen, met nieuwe gezichten, in een nieuwe tijd. En steeds weer laat de mensheid de poorten open, omdat we lijken te vergeten hoe verleiding klinkt. Een leider die zichzelf ziet als de enige waarheid, vernietigt langzaam de ruimte waarin waarheid nog kan bestaan. De media worden verdacht gemaakt, de wetenschap wordt ondermijnd, de rechtspraak wordt uitgedaagd - allemaal zogenaamd in naam van het volk. Maar in werkelijkheid draait het om één ding: zijn beeld in de spiegel. Wat Trump doet, is niet uniek. Het is een patroon dat zich herhaalt in elke tijd waarin angst groter wordt dan inzicht. Netanyahu doet het, Poetin doet het, Xi doet het, en steeds meer kleine Trumps volgen het voorbeeld. Het narcisme van de macht is als een virus: het verspreidt zich waar bewustzijn afwezig is. En wij, wat doen wij? Wij zijn de poortwachters. Wij beslissen of het paard naar binnen mag, of dat we eindelijk durven zeggen: Tot hier, en niet verder. Bewustwording is geen zachte term. Het is geen zweverige oproep tot meditatie of zelfzorg. Het is de moed om te zien wat er werkelijk speelt - in onszelf én in de wereld. Wie zijn ogen sluit, voedt de schaduw. Wie kijkt, ontmaskert haar. De tijd van wegkijken is voorbij. Er is een grens tussen menselijkheid en machtswellust, tussen waarheid en waanzin, tussen leiderschap en verheerlijking. Die grens wordt niet bewaakt door regeringen, maar door mensen die wakker zijn. Het Paard van Troje staat al binnen. De vraag is niet of we het zien, maar wanneer we durven handelen. Reflectie Misschien is dit het moment om jezelf één vraag te stellen: Waar laat ik angst mijn oordeel bepalen, en waar laat ik bewustzijn spreken? Want elke keer dat wij kiezen voor helderheid, openheid en menselijkheid, verzwakt de macht van het masker. Dat is waar echte verandering begint - niet in het Witte Huis , maar in ons Eigen Huis . Echte verandering ontstaat niet in systemen, maar in mensen die durven zien én voelen waar het écht om gaat. Want systemen bewegen pas wanneer wij dat doen. Wanneer één mens besluit niet langer mee te gaan in wat leeg is, verschuift er iets in het geheel. Bewustwording is geen theorie, maar een daad van moed - de moed om jezelf te doorzien, te voelen waar je bent afgedwaald, en terug te keren naar wat echt is. Dáár begint de verandering die blijft. “De toekomst verandert niet door te wachten op een nieuw tijdperk, maar door nu het bewustzijn te zijn dat het oude doorziet. Wie de waarheid ontwijkt, kiest onbewust voor herhaling. Alleen bewustzijn doorbreekt de cirkel en opent de weg naar wat komen wil.” - Visiewijszer
Open book illuminated by a spotlight, pages glowing against a dark background.
door John 12 oktober 2025
Ron van Es over In de sterren het staat geschreven – een diepzinnig boek van John de Ruijter over bewustwording en innerlijke groei.
Meer posts