Het verhaal van de blinden en de olifant
De hele olifant in beeld
Het verhaal van de blinden en de olifant
Voorbij Ghor was een stad, wiens inwoners allemaal blind waren. Op een dag kwam er een koning met zijn hofhouding en zijn leger naar deze stad en zette daar zijn kamp op. Deze koning bezat een olifant, die hij gebruikte om ontzag af te dwingen bij de mensen.
De mensen stonden te popelen om de olifant te zien en sommige blinden renden vooruit om te ontdekken wat het was. En omdat ze geen idee hadden van de vorm of het uiterlijk van de olifant, verzamelden ze informatie door een gedeelte ervan te betasten. Ieder van hen dacht dat hij iets begrepen had, omdat hij een gedeelte op de tast onderzocht had.
Toen ze met het nieuws terugkwamen bij hun stadsgenoten, werden ze onmiddellijk omringd door mensen die nauwelijks konden wachten om van hen – die het zelf verkeerd begrepen hadden – te horen wat ze dachten dat de waarheid was. Ze stelden vragen over de vorm en het uiterlijk van de olifant en ze luisterden naar wat hun daarover werd verteld. De man die het oor had aangeraakt, werd gevraagd om de aard van de olifant te beschrijven en hij zei: “Ik weet wat het is, het is een groot ruw ding, zo groot als een tapijt”. Degene die de slurf had aangeraakt zei “Het is een rechte en holle pijp, vreselijk, en vernietigend”. Degene die een poot had onderzocht zei: “Het is groot, krachtig en stevig, zoals een pilaar”. Ieder van hen had op de tast een gedeelte van het lichaam van de olifant onderzocht. Maar geen van hen had daardoor een juist beeld van het gehele lichaam gekregen. In plaats daarvan vormden ze allemaal hun eigen beeld van het geheel, maar die voorstellingen waren niet juist.
Dit verhaal dat duidelijk maakt dat ieder iets begrepen had van de olifant, maar dat niemand de hele olifant volledig had begrepen, is een bekent soefiverhaal uit de twaalfde eeuw. In tegenstelling tot de blinden uit het bovenstaande verhaal, weten wij echter wel hoe een olifant eruitziet. Daarom is het makkelijk voor ons om te begrijpen, dat wanneer de blinden hun waarnemingen zouden samenvoegen als verschillende puzzelstukjes van het grotere geheel, ze meer kans zouden hebben om een beeld van “de hele olifant” te krijgen.
Het is onmogelijk voor ieder van de blinden om zoiets groots als een olifant in één keer waar te nemen en zich een beeld te vormen van “de olifant als geheel”, zo is het voor ons ook vrijwel ondoenlijk om de dynamiek van het leven in een keer te overzien en inzicht te krijgen in het geheel. Alle verschillende stukjes in het leven vormen in feiten “een geheel”. Om inzichten te verkrijgen moet je waarnemingen en verschillende perspectieven naast elkaar leggen. Gaande weg het leven zullen aldoende de stukjes op zijn plek vallen, “de gehele olifant” in beeld komen. Wanneer we eenmaal een ruwe schets hebben van “de hele olifant” ,inzicht hebben in de werking van het grotere geheel , kunnen we er gebruik van maken. Keer op keer vaststellen of iets wel of niet in overeenstemming is met het grotere geheel. Voor of tegen je werkt, in je persoonlijke leven en onze maatschappelijke activiteiten. Een geheel nieuw en samenhangend beeld wordt zichtbaar en bruikbaar. Waarom je slechts beperken tot dat deel van de olifant dat zichtbaar is terwijl de gehele olifant beschikbaar is?
(bron: De hele olifant in beeld, Marja de Vries)
‘Proberen te leven zonder universele wetten te begrijpen is te vergelijken met proberen auto te rijden zonder weten hoe je moet autorijden. De resultaten kunnen rampzalig zijn ondanks het feit dat je je waarschijnlijk enorm inspant om goed te rijden. Net zo kun je, wanneer je het leven niet begrijpt, in de problemen raken of in chaos, pijn en verwarring zonder te begrijpen hoe dat komt’. Alleen ben of heb je maar zicht op een deel van het geheel, samen zijn wij het geheel. Stel vragen, krijg antwoord, maak verbinding en verbroeder.
